شاید مکرر اتفاق افتاده که قلم و کاغذ برداشتید و این مطالب را روی کاغذ نوشته اید:

30/4 بیداری
45/4-30/4 ورزش
15/5-45/4 نماز و نیایش
30/5-15/5 صبحانه
55/6-30/5 مطالعه ی درس فلان
7-55/6 رفتن به کلاس
8-7 کلاس فلان
05/8-8 استراحت
55/8-05/8 مطالعه فلان درس
9-55/8 رفتن به کلاس
10-9 کلاس فلان
11-10 مباحثه ی فلان
و
.
.
.
دوستان عزیز این ها برنامه ریزی نیست که بارها شما انجام داده اید.اسم اینها خیال بافی است.خیال بافی هایی که هیچگاه عملی نمیشوند و همواره شما در حسرت عملی شدن اینها باقی میمانید و خیال میکنید که عیب از بی ارادگی شماست در حالیکه اصلا برنامه ریزی راهش این نیست.برنامه ریزی روش دارد.حساب و کتاب دارد.نه تنها طلاب.بلکه تمامی دانش آموزان،دبیرستانی ها،دانشجویان همه و همه بارها این روش را برای برنامه ریزی انتخاب کرده اند و هیچیک هم به نتیجه نرسیده اند.باید اعتراف کرد که این ره سر از نا کجا آباد در می آورد.برنامه ریزی باید بر اساس واقعیتها انجام شود نه بر اساس آمال و آرزوها و خیال بافی ها و توهمات.
مدلی که در ادامه به خوانندگان محترم برای برنامه ریزی ارائه خواهد شد تماما حاصل تجربه است و واقعا هر جا کسی اندکی همت کرد با این روش به بهترین شکل ممکن به نتیجه رسید و بعید است در کتابها و کلاسهای متداول مشاوره و برنامه ریزی یافت شود.
اصول برنامه ریزی به روش پیشنهادی ما